Written by 10:47 am Blog, Ποίηση, Φωνές

Ίον Ντέγκεν Ο σύντροφος μου σε αγωνία θανάσιμη

Ο σύντροφος μου σε αγωνία θανάσιμη

Τους φίλους άδικα μην καλείς.

Έλα τη χούφτα να σου ζεστάνω

απ’ το καυτό αίμα που αναβλύζει πάνω.

Μην κλαις, μη στενάζεις, δεν είσαι πια μικρός,

Δεν λαβώθηκες, απλά είσαι νεκρός.

Έλα σ’ ανάμνηση τις μπότες σου να βγάλω

Έχουμε δρόμο ακόμη να κάνουμε πολύ.

Δεκέμβριος 1944

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Мой товарищ, в смертельной агонии

Не зови понапрасну друзей.

Дай-ка лучше согрею ладони я

Над дымящейся кровью твоей.

Ты не плачь, не стони, ты не маленький,

Ты не ранен, ты просто убит.

Дай на память сниму с тебя валенки.

Нам еще наступать предстоит.

Декабрь 1944 г.

 

(Visited 2 times, 1 visits today)
Close