Αν ήμουν περήφανος, όπως παλιά
Θα σ’ άφηνα για πάντα·
Όλα όσα ήταν αδύνατο να αποχωριστώ
Όλα όσα δεν αξίζουν τον παραμικρό κόπο, –
Κι έτσι θα χώριζα το βασίλειο μου στα δυο.
Θα έλεγα:
Πάρε μαζί σου
Εκατό υποσχέσεις, εκατό γιορτές, εκατό
Λέξεις. Αυτά μόνο να κουβαλήσεις μπορείς.
Εγώ θα κρατήσω την παγωμένη αυγή
Εκατό καθυστερημένα τραμ και εκατό
Ψιχάλες βροχής στις γραμμές του τραμ,
Εκατό σοκάκια, εκατό δρόμους και εκατό
Ψιχάλες βροχής, που έτρεξαν ξωπίσω μου.
25 Ιουνίου 1934
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
Если б, как прежде, я был горделив,
Я бы оставил тебя навсегда;
Все, с чем расстаться нельзя ни за что,
Все, с чем возиться не стоит труда, —
Надвое царство мое разделив.
Я бы сказал:
— Ты уносишь с собой
Сто обещаний, сто праздников, сто
Слов. Это можешь с собой унести.
Мне остается холодный рассвет,
Сто запоздалых трамваев и сто
Капель дождя на трамвайном пути,
Сто переулков, сто улиц и сто
Капель дождя, побежавших вослед.
25 июня 1934
