Βαρλάμ Σαλάμοφ Το τελευταίο ποίημα

Δεν θα βγάζω βόλτα το σκυλί

λυπάμαι το κουτάβι

την αθανασία του στα δόντια να κουβαλάει

σαν μπαστούνι.

Στον παράδεισο διάλεξα την πιο φωτεινή γωνιά,

εκεί που είναι η ιτιά.

Πέταξα την καρδιά μου – την μύρισε, την άρπαξε

ο κέρβερός μου.

Ένα κομματάκι της καρδιάς, δεν είναι δα κόκαλο,

αν είναι και μαλακό, έχει άλλη τιμή.

Έτσι μπήκα, ο τελευταίος επισκέπτης του παραδείσου

κάτω από του παραδείσου του ουρανού.

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

Το τελευταίο ποίημα που έγραψε ο Βαρλάμ Σαλάμοφ πριν πεθάνει

Не буду я прогуливать собак,

Псу жалко

Носить своё бессмертие в зубах,

Как палку.

В раю я выбрал самый светлый уголок,

Где верба.

Я сердце бросил — он понюхал, уволок,

Мой цербер.

Кусочек сердца — это ведь не кость,

Помягче — и цена ему иная.

Так я вошёл, последний райский гость,

Под своды рая.