Σέρνω το προαιώνιο άχθος ατάραχα, σαν βουβάλι.
Παρόλο που έγινε, μάλλον, δυο φορές πιο βαρύ.
Στον κορμό μου προστέθηκε άλλος ένας δαχτύλιος
όπως στα δέντρα, ετήσιος.
Λογαριάζω τι βρήκα και τι έχασα
στην μελαγχολικά φωτεινή ημέρα στα μέσα του Μάη,
κι εκατό φορές πιο πολύ τον κόσμο μας αγαπώ
χωρίς πολλά από καιρό να καταλαβαίνω.
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
ДЕНЬ РОЖДЕНИЯ
Тащу извечный груз безропотно, как вол,
Хоть стал он тяжелей, наверно, вдвое.
Еще одно кольцо впечаталось в мой ствол,
Совсем как у деревьев – годовое.
Я подвожу итог находок и утрат
В печально-светлый день на гребне мая,
И наш безумный мир люблю сильней стократ,
Но многого давно не понимая.
2003
(Visited 3 times, 1 visits today)
