Ήταν λεπτός, φαλακρός, ρούσος
Και με σκουπίδια λερωμένος.
Σε σκουριασμένες σκεπές τριγυρνούσε
Τις νύχτες σε υπόγεια περνούσε.
Γέρος ήταν κι αδύναμος πολύ
Κι η παγωνιά συχνά ήταν σκληρή.
Πάγωναν οι πατούσες του,
Όπως παγώνουν ακριβώς τα πόδια.
Ποτέ δεν τον ζέσταναν,
Δεν τον χάιδεψαν, δεν τον τάισαν.
Γιατί δεν τον λυπόταν.
Γιατί δεν τον αγαπούσαν.
Γιατί τα δόντια του έπεσαν.
Γιατί είχε έλκη στ’ αυτιά.
Γιατί δεν αγαπούν τους άσχημους.
Κάποιος πρέπει ν’ αγαπάει τους άσχημους
1957
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
Он был тощим, облезлым, рыжим,
грязь помоек его покрывала.
он скитался по ржавым крышам,
а ночами сидел в подвалах.
он был старым и очень слабым,
а морозы порой жестоки.
у него замерзали лапы,
точно так же, как стынут ноги.
но его никогда не грели,
не ласкали и не кормили.
потому что его не жалели.
потому что его не любили.
потому что выпали зубы.
потому что в ушах нарывы.
почему некрасивых не любят.
кто-то должен любить некрасивых.
1957
