στον Μπουλάτ Οκουτζάβα
Αχ, ελευθερία, αχ, ελευθερία.
Είσαι το χρόνου η πέμπτη εποχή.
Είσαι ένα φυλλαράκι στο πεύκου το κλαδί.
Είσαι της εβδομάδας η μέρα η όγδοη.
Αχ, ελευθερία, αχ, ελευθερία.
Ένα έχω μόνο μέλημα:
Γιατί στον κόσμο δεν υπάρχει φάμπρικα
που να φτιάχνουν την ελευθερία;
Ακόμη κι αν όπως πίστευε ο επιστήμονας,
την φτιάχνουν από μαύρο γράμμα
δεν μας φτάνει το άσπρο χαρτί.
Ελευθερία δεν υπάρχει, όπως κι αν την φτιάξεις.
Γιατί πετάει το πουλί στον ουρανό;
Γιατί αυτή έχει, μάλλον, τη συνήθεια.
Γιατί στον κόσμο δεν υπάρχει φάμπρικα
που να φτιάχνουν την ελευθερία;
Ακόμη κι αν όπως πίστευε ο φιλόσοφος,
την φτιάχνουν από μας, τα απορρίμματα
δεν φτάνει η αδελφοσύνη κι η ισότητα,
να μαζευτούμε μέσα σ’ ένα δώμα.
Γιατί το ψάρι δεν πνίγεται στη θάλασσα;
Μήπως έγινε κάποιο σφάλμα;
Γιατί μπορούν το ψάρι και το πουλί
κι ο απλός άνθρωπος δεν μπορεί;
Αχ, ελευθερία, αχ, ελευθερία.
Δεν έρχεται ποτέ η μόδα η δική σου.
Θα βγάζαμε όσα φορούσαμε όταν γλεντούσαμε
κι όταν φυλακισμένοι ήμασταν
εσένα να ντύσουμε.
Γιατί το σύννεφο της βροχής δεν έχει
πού να κρυφτεί από το μολυβένιο πλήθος;
Γιατί στον κόσμο δεν υπάρχει φάμπρικα
που να φτιάχνουν την ελευθερία;
Αχ, ελευθερία, αχ, ελευθερία.
Τον δικό σου έχεις καιρό.
Έχει ιδιότροπο κλίμα.
Θα έρθεις, μα δεν θα σε δεχτούν.
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
Песенка о свободе
Булату Окуджаве
Ах, свобода, ах, свобода.
Ты — пятое время года.
Ты — листик на ветке ели.
Ты — восьмой день недели.
Ах, свобода, ах, свобода.
У меня одна забота:
почему на свете нет завода,
где бы делалась свобода?
Даже если, как считал ученый,
её делают из буквы чёрной,
не хватает нам бумаги белой.
Нет свободы, как её ни делай.
Почему летает в небе птичка?
У неё, наверно, есть привычка.
Почему на свете нет завода,
где бы делалась свобода?
Даже если, как считал философ,
её делают из нас, отбросов,
не хватает равенства и братства,
чтобы в камере одной собраться.
Почему не тонет в море рыбка?
Может быть, произошла ошибка?
Отчего, что птичке с рыбкой можно,
для простого человека сложно?
Ах, свобода, ах, свобода.
В чём гуляли мы и в чём сидели,
мы бы сняли и тебя надели.
Почему у дождевой у тучки
есть куда податься от могучей кучки?
Почему на свете нет завода,
где бы делалась свобода?
Ах, свобода, ах, свобода.
У тебя своя погода.
У тебя — капризный климат.
Ты наступишь, но тебя не примут.
