Χάθηκα, σαν το αγρίμι στο κυνήγι.
Κάπου είναι το φως, η ελευθερία, οι άνθρωποι,
ξοπίσω μου του κυνηγιού η χλαπαταγή,
στην επιφάνεια διέξοδο δεν έχει.
Σκοτεινό το ρυάκι και το δάσος,
μόλις σωριάστηκε ο κορμός.
Από παντού κλεισμένος είναι ο δρόμος.
Ας γίνει αυτό, έτσι κι αλλιώς.
Τι έκανα, ποια είναι η βρωμιά,
είμαι κακούργος ή φονιάς;
Να κλαίει τον κόσμο ανάγκασα
για την πατρίδα την γλυκιά.
Τώρα σχεδόν μέσα στον τάφο
πως θα ‘ρθει η στιγμή φρονώ
την ατιμία, το κακό
θε’ να νικήσει το καλό.
1959
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
Нобелевская премия
Я пропал, как зверь в загоне.
Где-то люди, воля, свет,
А за мною шум погони,
Мне наружу ходу нет.
Темный лес и берег пруда,
Ели сваленной бревно.
Путь отрезан отовсюду.
Будь что будет, все равно.
Что же сделал я за пакость,
Я убийца и злодей?
Я весь мир заставил плакать
Над красой земли моей.
Но и так, почти у гроба,
Верю я, придет пора –
Силу подлости и злобы
Одолеет дух добра.
1959
