Η ψυχή μου σ’ αναζητά
Θλιμμένη είναι βαθιά.
Για σένα αναστενάζει νοσταλγικά
Και κλαίει μέσα στην πίκρα της βουβά.
Τρέμοντας στα σχέδια τα θολά
Των ιδεών ο κόσμος εμφανίζεται μπροστά
Μάγος πανίσχυρος ο Έρωτας
Τη ψυχή στο ύπνο ή στα όνειρα
Κυριεύει στη στιγμή
Κλαίει, στεναχωριέται η ψυχή.
Μα να που ένιωσε και πάλι
Πως βρήκε τη δίδυμη ψυχή.
Είναι έτοιμη ξανά στον Αιθέρα να πετάξει
Με τα λευκά φτερά μα όχι μόνη πια.
Φεύγει το όνειρο και μελαγχολικά,
Αναστενάζοντας κοιτάζει γύρω της ξανά.
Και ψιθυρίζει τρομαγμένα κι ορφανά:
«βρες με ξανά, βρες με ξανά…»
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
Душа себя найти желает.
Томится по себе самой.
Тоскливо по себе вздыхает
и плачет в горести немой.
Дрожащий в тусклых очертаньях
пред ней витает мир идей,
и Эрос, – мощный чародей, –
Душой во сне или в мечтаньях
в какой-то миг овладевает.
Душа томится и рыдает.
И вот почудилось, что снова
Душа-близнец ей найдена.
Полёт в Эфир свершать готова
на белых крыльях не одна.
Но сон проходит, и тоскливо
она взирает вкруг, стеня.
И шепчет страстно-сиротливо:
«найди меня, найди меня…»
