του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη
Ο Σεργκέι Γιεσένιν (12895 – 1925), ο λαμπρός αυτός ποιητής του Αργυρού αιώνα, είχε ένα τελείως αντισυμβατικό τρόπο ζωής, όπως άλλωστε και η πλειοψηφία των ομότεχνών του. Γεννημένος στο μεταίχμιο των αιώνων, έζησε πλάνητας και γλεντζές τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, έγραψε μερικά από τα ομορφότερα ποιήματα στη ρωσική γλώσσα, ερωτεύτηκε πολύ και τον αγάπησαν ακόμη περισσότερο, πριν κόψει τις φλέβες του και γράψει με το αίμα του τους τελευταίους του στίχους ξεψυχώντας στην μπανιέρα ενός δωματίου στο ξενοδοχείο Ανγκλετέρ της Αγίας Πετρούπολης.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί δεκάδες βιογραφίες του ποιητή, στις οποίες ο κάθε συγγραφέας προσπαθεί να περιγράψει, αλλά και να ερμηνεύσει τον τρόπο που επέλεξε για να ζήσει τα λίγα χρόνια που πέρασε από τούτη τη γη.
Ο Σεργκέι Γιεσένιν αγαπούσε να πίνει και να γλεντάει. Ήταν γνωστός φίλερις, μα οι φίλοι και το περιβάλλον του τον συγχωρούσαν για χάρη του μεγάλου και αυθεντικού του ταλέντου και, κυρίως, για την αγάπη που έτρεφε για την πατρίδα μου. Κομψός, ξανθός, γαλανομάτης και ποιητής, θανατηφόρος συνδυασμός για τις γυναίκες της εποχής του, οι οποίες τον ερωτεύονταν και δεν είχαν αντίρρηση να γεννήσουν τα παιδιά του. Ο Γιεσένιν παντρεύτηκε επισήμως τρεις φορές, ενώ έζησε μεγάλα χρονικά διαστήματα και με άλλες τρεις. Αναχωρώντας για το επέκεινα σε ηλικία 30 ετών, ήταν ήδη πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Ο Γιούρι Γιεσένιν με την μητέρα του Άννα Ιζριαντνόβαγια
Γιούρι Γιεσένιν
Ο μεγαλύτερος γιος του ποιητή γεννήθηκε το 1914 από το γάμο του με την Άννα Ιζριαντνόβαγια. Ο Γιέσενιν ήταν μόλις 19 ετών, αλλά σύμφωνα με την σύζυγό του ήταν θαυμάσιος πατέρας. Επιστρέφοντας με το νεογέννητο από το νοσοκομείο, βρήκε το σπιτικό του καθαρό και τακτοποιημένο. Ο Γιεσένιν ήταν ενθουσιασμένος με τον νέο του ρόλο, νανούριζε τον γιο του και τον έκανε βόλτες στον καθαρό αέρα. Δυστυχώς, η περίοδος αυτή δεν ήταν μακρά. Ένα μήνα αργότερα, ο ποιητής ζούσε χωριστά από τη σύζυγο και το γιο του. Στη συνέχεια τους επισκεπτόταν πολύ σπάνια.
Ο γιος του Γιούρι όμως τον είχε θεοποιήσει. Είχε αποστηθίσει όλα του τα ποιήματα και μπορούσε να τα απαγγείλει ανά πάσα στιγμή. Από τα μαθητικά του χρόνια άρχισε να γράφει ποιήματα, μα ντρεπόταν και δεν τα έδειχνε σε κανένα.
Γιούρι Γιεσένιν
Τον συνέλαβαν το 1936, μετά από καταγγελία πληροφοριοδότη, ο οποίος ήταν μέλος μίας παρέας στρατιωτών, κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Ο ανακριτής κατάφερε να πείσει τον νεαρό να «ομολογήσει», υποσχόμενος πως θα τον καταδικάσουν σε μικρή ποινή και εγκλεισμό σε φυλακή για καταδίκους με ελαφρές ποινές, αφού ήταν ο γιος του γνωστού ποιητή. Εκτελέστηκε το 1937, ενώ η μητέρα του μέχρι που πέθανε το 1976 περίμενε την επιστροφή του, αφού της είχαν ανακοινώσει πως καταδικάστηκε σε 10ετη κάθειρξη δίχως δικαίωμα αλληλογραφίας.
Ο νεότερος γιος του ποιητή, κατάφερε το 1956 να αποκαταστήσει τη μνήμη του.
Η Τατιάνα Γιεσένινα στην αγκαλιά της μητέρας της Ζιναΐντα Ράιχ
Τατιάνα Γιεσένιν
Ήρθε στο φως τέσσερα χρόνια μετά τον μεγαλύτερο αδελφό της, το 1918, προϊόν του έρωτα και του γάμου του ποιητή με την ποιήτρια Ζιναΐντα Ράιχ. Ο γάμος αυτός διήρκησε μόνο τέσσερα χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων ο Γιεσένιν με την Ράιχ πότε χώριζαν, πότε συμφιλιώνονταν, μέχρι τον Οκτώβριο το 1921, όταν έληξε οριστικά.
Ένα χρόνο αργότερα η Ζιναΐντα θα ξαναπαντρευτεί τον διάσημο σκηνοθέτη Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, ο οποίος υιοθέτησε αμέσως τα παιδιά της. Ο Γιεσένιν δεν λησμονούσε τα παιδιά του και τα επισκεπτόταν. Ήταν πολύ περήφανος για την Τατιάνα, για την οποία έλεγε στους φίλους της ότι έχει ιδιαίτερα γοητευτικό βάδισμα, ενώ δεν παρέλειπε να δηλώνει παντού πως είναι μία Γιεσένιν.
Τατιάνα Γιεσένινα
Η Τατιάνα είχε ήδη παντρευτεί όταν εκτέλεσαν τον πατριό της και δολοφόνησαν την μητέρα της, επειδή παραπονέθηκε για την συμπεριφορά των αντρών της NKVD κατά την σύλληψη του Μέγιερχολντ. Είχε αποκτήσει ένα γιο, αλλά μεγάλωνε μαζί του και το νεαρό αδελφό της που ήταν φοιτητής και συντηρούσε τον σύζυγό της, ο πατέρας του οποίου είχε ήδη εκτελεστεί. Κατά τη διάρκεια του πολέμου μετακόμισε μαζί με τον σύζυγο και το γιο της στο Ουζμπεκιστάν, όπου και παρέμειναν μετά την λήξη του.
Η Τατιάνα Γιεσένινα έγινε δημοσιογράφος, εργάστηκε στην εφημερίδα «Πράβντα της Ανατολής» και ασχολήθηκε με την επιμέλεια επιστημονικών εκδόσεων. Στη συνέχεια ήταν εκείνη που κατέβαλε άοκνες προσπάθειες για την αποκατάσταση του διάσημου πατριού της, έγραψε βιβλία και απομνημονεύματα για τους γονείς της και τον πατριό της. Πέθανε το 1992.
Κωνσταντίν Γιεσένιν
Κωνσταντίν Γιεσένιν
Ο Κωνταντίν γεννήθηκε το 1920, όταν η Ζιναΐντα είχε ήδη χωρίσει, ουσιατικά από τον Γιεσένιν. Αρχικά ο ποιητής δεν πίστεψε πως ήταν δικό του παιδί, διατηρώντας αμφιβολίες λόγω των πολυάριθμων φημών που κυκλοφορούσαν και επιπλέον γιατί δεν έμοιαζε με τον ίδιο. Ξανθός ο Γιεσένιν, μελαχρινός ο νεαρός Κωνσταντίν, γεγονός που υποχρέωνε τον ποιητή να λέει στους γνωστούς του πως κανείς από το γένος των Γιεσένιν δεν είχε τέτοιου χρώματος μαλλιά.
Μετά τον τραγικό θάνατο της μητέρας και του πατριού του, η μεγαλύτερη αδελφή του τον στήριξε, μαζί με την πρώτη σύζυγό του πατέρα του Άννα Ιζριάντνοβα, την οποία θεωρούσε ως άνθρωπο καλόψυχο κι εντιμότατο.
Ο Κωνσταντίν Γιεσένιν πολέμησε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, τραυματίστηκε τρεις φορές, παρασημοφορήθηκε κατ’ επανάληψη. Μετά τον πόλεμο φοίτησε στο Πολυτεχνείο, σταδιοδρόμησε στο υπουργείου Κατασκευών της Ε.Σ.Σ.Δ. και έφτασε μέχρι τον βαθμό του συμβούλου του υπουργικού συνμβουλίου.
Ο Κωνσταντίν αγαπούσε πολύ το ποδόσφαιρο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, με αποτέλεσμα να γίνει δεύτερο επάγγελμά του. Είχε συγκεντρώσει ένα τεράστιο σε όγκο στατιστικών στοιχείων για το αγαπημένο του άθλημα, τις ομάδες και τους ποδοσφαιριστές, με αποτέλεσμα να γράψει αρκετά βιβλία. Ταυτόχρονα όμως, εργάστηκε με ζήλο για να μην ξεχαστεί το όνομα το πατέρα του.
Πέθανε τον Απρίλιο του 1986 στην Μόσχα.
Αλεξάντρ Γιεσένιν – Βολπίν
Αλεξάντρ Γιεσένιν – Βολπίν
Ο πατέρα του πέθανε, όταν ο νεότερος γιος του Αλεξάντρ δεν είχε κλείσει τα δύο του χρόνου. Πρόλαβε να δει τον πατέρα του όλο κι όλο δύο φορές. Η Ναντιέζντα Βολπινά, η μητέρα του, είχε θυμώσει πολύ με τον Σεργκέι, ο οποίος προσπάθησε να την πείσει να προχωρήσει σε έκτρωση, για να μην γίνει για τέταρτη φορά πατέρας.
Ο Αλεξάντρ Γιεσένιν – Βολπίν, μεγάλωσε, σπούδασε και έγινε διάσημος μαθηματικός, αλλά και επιφανής εκπρόσωπος του κινήματος των Αντιφρονούντων και του Σαμιζντάντ. Συνελήφθη κατ’ επανάληψη, φυλακίστηκε και εξορίστηκε, ενώ ήταν από τους πρώτους στους οποίους η κατασταλτική σοβιετική ψυχιατρική, έκλεισε σε ψυχιατρείο για αναγκαστική θεραπεία. Απελάθηκε από την Ε.Σ.Σ.Δ. και μετακόμισε στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε στα πανεπιστήμια της Βοστώνης και του Μπάφαλο, έγραψε δεκάδες επιστημονικές εργασίες, απόδειξε ένα θεώρημα που φέρει το όνομά του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του έγραφε ποίηση, ενώ έχει δημοσιεύσει και μονογραφίες για ζητήματα Λογικής και Δικαίου. Πέθανε στις Η.Π.Α. το 2016.
