Written by 10:09 am Blog, Ποίηση, Φωνές

Άννα Αχμάτοβα Μουσική

αφιερωμένο στον Ντμίτρι Σοστακόβιτς

Μέσα της κάτι θαυματοποιό ζει

στα μάτια της λαξεύονται οι τόποι.

Αυτή μόνο μ’ εμένα μιλάει

όταν να πλησιάσουν φοβούνται οι άλλοι.

 

Όταν ο τελευταίος φίλος απέστρεψε το βλέμμα,

μαζί μου ήτανε μέσα στο μνήμα,

και τραγουδούσε θαρρείς σαν να ‘τανε η πρώτη μπόρα

λες κι άρχισαν τα όλα μαζί τα λουλούδια να μιλούν.

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

https://2.bp.blogspot.com/-AqHskJI3DrQ/Vzoao9wpSpI/AAAAAAAAMHo/1AwkrUTPJXIgvqg-70iGMoGkNFgB4UQ7ACLcB/s1600/1000.jpg

В ней что-то чудотворное горит,

И на глазах ее края гранятся.

Она одна со мною говорит,

Когда другие подойти боятся.

Когда последний друг отвел глаза,

Она была со мной в моей могиле

И пела словно первая гроза

Иль будто все цветы заговорили.

1958

(Visited 3 times, 1 visits today)
Close