Το ποίημα που ακολουθεί είναι το τελευταίο του Σεργκέι Γιεσένιν. Στις 28 Δεκεμβρίου 1925, στο δωμάτιο Νο 5 του ξενοδοχείου «Αγκλετέρ», ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς, βρέθηκε νεκρός. Στο δωμάτιο βρήκαν και αυτό το ποίημα. Ήταν γραμμένο με το αίμα του.
Έχε γεια, φίλε μου, έχε γεια.
Στο στήθος μου, καλέ μου, σ’ έχω.
Μα τώρα κι αν χωρίσουμε
Στο μέλλον θα συναντηθούμε.
Έχε γεια, φίλε μου, χωρίς χέρι, χωρίς λέξη,
Μην πενθείς, τα φρύδια μην τα θλίβεις, –
Νέο δεν είναι σε τούτη τη ζωή το να πεθαίνεις,
Και φυσικά, ούτε και να ζεις.
1925
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
До свиданья, друг мой, до свиданья.
Милый мой, ты у меня в груди.
Предназначенное расставанье
Обещает встречу впереди.
До свиданья, друг мой, без руки, без слова,
Не грусти и не печаль бровей, —
В этой жизни умирать не ново,
Но и жить, конечно, не новей.
1925
